Grodków
Kościół parafialny p.w. św. Michała Archanioła był wzmiankowany w 1282 roku. Spalony w 1449 roku i odbudowany, powiększany w XV i XVI wieku. Kolejny raz spalony podczas wojny trzydziestoletniej i odbudowany w 1671 roku. W 1893 roku był częściowo przebudowywany w stylu neogotyckim. Wewnątrz bogate wyposażenie z XVI-XIX wieku.
Ruiny kościoła ewangelickiego z lat 1844-1847. Został opuszczony w 1945 roku.
Kaplica p.w. Krzyża Świętego z 1851 roku. Wokół stacje drogi krzyżowej z XIX wieku z figurą Chrystuca w Ogrójcu z 1798 roku.
Mury obronne z XIII-XIV wieku, były podwyższane i przebudowywane około 1351 roku i w latach 1664-1671. W 1825 roku fosy zamieniono na planty miejskie, a mury częściowo rozebrano. Zachowały się niewielkie fragmenty z wieżami bram Lewińskiej i Ziębickiej z XIV wieku.
Najstarszy ratusz z XIV/XV wieku spłonął w 1549 roku. Odbudowywany w latach 1551-1557 i ponownie w 1633 roku. Obecna budowla pochodzi z 1840 roku z zachowaniem starszej wieży. W mieście zachowała się niewielka ilość zabytkowych domów mieszkalnych. W większości pochodzą z XIX wieku.
Ruiny kościoła ewangelickiego z lat 1844-1847. Został opuszczony w 1945 roku.
Kaplica p.w. Krzyża Świętego z 1851 roku. Wokół stacje drogi krzyżowej z XIX wieku z figurą Chrystuca w Ogrójcu z 1798 roku.
Mury obronne z XIII-XIV wieku, były podwyższane i przebudowywane około 1351 roku i w latach 1664-1671. W 1825 roku fosy zamieniono na planty miejskie, a mury częściowo rozebrano. Zachowały się niewielkie fragmenty z wieżami bram Lewińskiej i Ziębickiej z XIV wieku.
Najstarszy ratusz z XIV/XV wieku spłonął w 1549 roku. Odbudowywany w latach 1551-1557 i ponownie w 1633 roku. Obecna budowla pochodzi z 1840 roku z zachowaniem starszej wieży. W mieście zachowała się niewielka ilość zabytkowych domów mieszkalnych. W większości pochodzą z XIX wieku.
