dolny śląsk jest najbogatszym w zabytki regionem w polsce. to odzwierciedlenie minionego dobrobytu tej ziemi, zasobnej w złoto, srebro, kamienie szlachetne, minerały, a także węgiel, miedź czy żelazo, które kiedyś w znaczącym stopniu decydowało o rozwoju regionu i jego potędze. żyzne ziemie sprzyjały tworzeniu wielkich majątków, a rozwój kupiectwa i przemysłu - rozwojowi miast. w takich warunkach mieszczanie, właściciele ziemscy, rycerze, książęta, zakonnicy, bogaci chłopi fundowali zachwycające dzieła sztuki, kościoły, piękne rezydencje, parki, które w swoim rozmachu nie mają odpowiedników w całym kraju. status quo zostało brutalnie przerwane w 1945 roku, kiedy wszystko zaczęło się od nowa. szczęście ocalenia nie przypadło wielu wspaniałym obiektom. związane to było z nienawiścią do tego co obce. wkrótce też, zaczęła się zagłada wielu zamków, pałaców, a także kościołów i całych miast. w większości rozkradziono dobytek pokoleń, a to co się uratowało daje tylko częściowy obraz dawnej świetności. przetrwały jedyne w swoim rodzaju krajobrazy, przyciągające rzesze miłośników spędzania wolnego czasu w pięknych, urokliwych okolicach, których tutaj nie brakuje. serdecznie zapraszam do zwiedzania tego, wciąż mało znanego zakątka polski. na stronie nie znalazły się wszystkie zabytki, ani nie są to te najpiękniejsze, wiele z nich wciąż czeka na swoje odkrycie.
Można powiedzieć, że zadecydowaliśmy o kupnie pałacu, zanim go późną wiosną 2012 roku zobaczyliśmy i poznaliśmy zakres zniszczeń. Dlaczego?
Z przeglądu informacji dostępnych w internecie wynikało, że to miejsce kogoś obchodzi, że istnieje energia społeczna, która może przywrócić te opuszczone sale z powrotem do życia. To tak naprawdę zadecydowało.
Widzieliśmy wiele, być może piękniejszych, łatwiejszych do renowacji i tańszych miejsc, ale za żadną nie stała tak pozytywna energia.
Oddając obiekt na rzecz Fundacji mieliśmy świadomość, że już nigdy nie będzie nasz własny - “prywatny” - zawsze będzie pełnił funkcje społeczne, będąc, miejmy nadzieję, powodem do dumy dla wszystkich mieszkających w zasięgu jego oddziaływania.
Zaszczytem jest dla nas możliwość przewodzenia akcji odbudowy i przywrócenia obiektu do pełnienia funkcji kulturotwórczej.
Nasze środki są ograniczone, ale mamy doświadczenie, wiedzę i determinację. Jesteśmy spokojni, że doprowadzimy sprawę do celu. Czujemy na sobie wielkie poczucie obowiązku i odpowiedzialność za zadanie, którego się podjęliśmy. Nie możemy zawieść tych, którzy czekają na zmiany.
Nie mamy wpływu na sprawy globalne, ale lokalnie spróbujemy “nieźle namieszać” w pozytywnym sensie oczywiście.
Osobom, które pytają nas “dlaczego to robimy”, “gdzie tu interes i jaki cel”? - odpowiadamy: Są w życiu rzeczy które opłaca się robić i te które robić warto
My uważamy, że warto.
Muzeum Regionalne położone jest w centrum malowniczego miasta Jawora, zlokalizowanego na geograficznym obszarze niziny śląsko-łużyckiej. Założone w 1929 roku, mieści się obecnie w zespole dawnego klasztoru bernardynów. To jedna z dwóch zachowanych na Dolnym Śląsku siedzib średniowiecznego zakonu. Historia tego obiektu posiada 500-letnią metrykę.
W skład kompleksu wchodzą: XV-wieczny kościół halowy, krużganki, wirydarz oraz dansker połączony przechodem ze skrzydłem klasztornym. Posiadamy bogate zbiory archeologiczne, geologiczne, etnograficzne, militarne i dawnego rzemiosła.
Prezentowana w gotyckich wnętrzach kościoła poklasztornego sztuka sakralna słynie z unikatowych w Polsce transferów malowideł ściennych oraz cyklu gotycko-renesansowych polichromii o tematyce pasyjnej. Muzeum położone jest na szlakach turystycznych: Euroregionu NYSA, Szlaku Cysterskim w Polsce, Szlaku Sakralnej Sztuki Barokowej im. Michaela Willmanna, czy Via Regia.
