Piekary Śląskie

Piekary to miasto przemysłowe, ale jednocześnie znane w Polsce sanktuarium maryjne. W mieście dominują te dwa akcenty, stąd brak innych cennych zabytków. Nad zabudową dominuje bazylika z kalwarią i ogromny szpital.


Bazylika Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja był wzmiankowany już w XIII wieku. W drewnianym kościółku lud gromadził się przed obrazem Matki Boskiej modląc się o ustąpienie zarazy w XVII wieku, która ustąpiła. Cesarz Leopold I Habsburg poprosił o wypożyczenie obrazu do czeskiej Pragi ponieważ i tam panowała zaraza. Po jej ustąpieniu obraz wędrował przez Hradec Kralowe, gdzie dokonał kolejnego cudu. W 1683 roku modlił się przed nim Jan III Sobieski w drodze do Wiednia. W 1702 roku przeniesiono go do kościoła Świętego Krzyża w Opolu, obawiając się zniszczenia podczas walk na tle religijnym. Nigdy już nie wrócił na swoje miejsce, a replika umieszczona w Piekarach w dalszym ciągu przyciagała pielgrzymów. Ruch pątniczy był tak wielki że w 1849 roku konsekrowano obecną świątynię. W 1962 roku papież Jan XXIII nadał kościołowi tytuł Bazyliki Mniejszej.


Kalwaria Piekarska z końca XIX wieku składa się z 14 kaplic drogi krzyżowej, 15 kaplic różańcowych i 11 kaplic związanych z życiem Chrystusa. Na szczycie stoi neogotycki kościół p.w. Zmartwychwstania Pańskiego.


Kopiec usypany w latach 1932-1937 dla uczczenia 250 rocznicy przemarszu wojsk Jana III Sobieskiego na Wiedeń i 15 rocznicy przyłączenia Śląska do Polski. Inicjatorem jego powstania był Wawrzyniec Hajda. W jego usypaniu brali udział okliczni mieszkańcy. Zwożono ziemię z całej Polski. a ideę wspierali wpływowi ludzie tamtych czasów z Wojciechem Korfantym na czele. Otwarcie kopca nastąpiło 20 czerwca 1937 roku z udziałem premiera RP Eugeniusza Kwiatkowskiego. Miejsce patriotycznych manifestacji jest również doskonałym punktem widokowym. Z jego szczytu roztacza się panorama niemal całej aglomeracji śląskiej.


Punkt oporu "Kamień" powstał w 1936 roku a jego zadaniem była ochrona drogi z Siemianowic do Piekar. Większość obiektów zachowała się w dość dobrym stanie.

Dawny dom organizacji "Strzelec" powstał w 1938 roku. Miał pełnić funkcje pomocnicze dla punktu oporu "Kamień". Wzmocniony żelbetową konstrukcją posadowioną na schronie bojowym na 2 rkm-y. Unikatowa budowla jest dzisiaj izbą muzealną stowarzyszenia "Pro Fortalicjum"


Punkt oporu "Dąbrówka WIelka" wzniseiony na wzgórzu 304 miał za zadanie chronić przed atakiem od strony Bytomia, ale dawał też możliwości ostrzeliwania miasta. Do naszych czasów zachowało się 17 obiektów, w tym: tradytor artyleryjski, ciężki schron bojowy dla armaty ppanc. 8 schronów bojowych i 2 magazyny amuinicji. Całość znajduje się przy bardzo ruchliwej trasie między Czeladzią i Bytomiem.


Punkt oporu "Kamień" powstał w 1936 roku a jego zadaniem była ochrona drogi z Siemianowic do Piekar. Większość obiektów zachowała się w dość dobrym stanie. Schron bojowy mający za zadanie ryglować drogę ogniem z 2 rkm i ckm w kopule pancernej. Prawdopodobnie był maskowany jako zwykły budynek. Obecnie jest zamurowany, a w jego wnętrzu planowane jest stworzenie izby muzealnej.

Obsługiwane przez usługę Blogger.