Legnickie Pole

Kompleks budynków powstał w miejscu kaplicy zbudowanej po bitwie pod Legnicą. W 1241 roku wojska księcia Henryka Pobożnego zatrzymały liczniejsze wojska mongolskie. Wprawdzie bitwa została przegrana, a książę zginął to jednak powstrzymało to zajazd mongolski na Europę. Kaplicę zastąpił klasztor benedyktynów sprowadzonych z Krzeszowa. Następnie przeszedł w ręce ewangelików i został zlikwidowany. Jednak narastał kult św. Jadwigi i sława bitwy co przyczyniało się do licznych pielgrzymek. W 1708 roku do Legnickiego Pola wrócili benedyktyni i w latach 1723-32 wznieśli barokowy zespół budynków. W 1810 roku trafił w ręce prywatne, a w 1836 roku zamieniono klasztor na szkołę kadetów w której uczył się między innymi Paul von Hindenburg. Podczas II wojny światowej szkołę zamieniono na obóz jeniecki, a pod koniec wojny został uszkodzony podczas walk. Najcenniejszy w kompleksie zabytków jest kościół klasztorny św. Jadwigi z lat 1727-31, który jest jednym z wybitniejszych dzieł doby baroku na ziemiach polskich. Posiada bogaty wystrój i wyposażenie wnętrza. Obok stoją budynki klasztorne z tego samego okresu co kościół, przebudowane i rozbudowane w latach 1894-98, w związku z ich adaptacją na szkołę kadetów. Kościół św. Trójcy i NMP pełni dzisiaj funkcję muzeum upamiętniającego bitwę. Powstał w XV wieku i był odbudowywany po pożarze w 1706 roku.