Sączów
Plan budowy fortyfikacji na wzgórzu 307 zaakceptowano w 1935 roku, lecz budowę rozpoczęto w 1939 roku i nigdy jej nie ukończono. W 1940 roku część obiektów wysadzili Niemcy w celach ćwiczebnych.
Ciężki schron bojowy nr 7 punktu oporu "Niezdara" był uzbrojony dawniej w armatę forteczną, 3-4 rkm-y, 2 wyrzutnie ładunków oświetlających i granatów. Wchodzi w skład grupy schronów na wzgórzu 307. Usytuowany w pobliżu głównej drogi zachował się do dzisiaj w dość dobrym stanie.
Schron bojowy nr 8 nie został ukończony przed 1939 rokie. Miał być wyposażony w dwie kopuły: obserwacyjną i bojową. W 1940 roku Niemcy wysadzili jego wnętrze, ale ze względu na to, że był wykonany w najwyższej klasie odporności "D", zachował się do dzisiaj w dobrym stanie.
Ciężki schron bojowy nr 7 punktu oporu "Niezdara" był uzbrojony dawniej w armatę forteczną, 3-4 rkm-y, 2 wyrzutnie ładunków oświetlających i granatów. Wchodzi w skład grupy schronów na wzgórzu 307. Usytuowany w pobliżu głównej drogi zachował się do dzisiaj w dość dobrym stanie.
Schron bojowy nr 8 nie został ukończony przed 1939 rokie. Miał być wyposażony w dwie kopuły: obserwacyjną i bojową. W 1940 roku Niemcy wysadzili jego wnętrze, ale ze względu na to, że był wykonany w najwyższej klasie odporności "D", zachował się do dzisiaj w dobrym stanie.
