Sosnowiec
Sosnowiec to miasto stosunkowo młode, stąd nie jest ono jednorodne pod względem zabytków. Chaotyczne i mało ciekawe śródmieście nie powinno zniechęcać potencjalnych turystów do jego poznawania. W różnych punktach miasta znajdziemy obiekty cenne nie tylko w skali regionu, ale i całego kraju.
Główny dworzec kolejowy w Sosnowcu powstał na trasie kolei warszawsko-wiedeńskiej w 1859 roku. Projektantem był Enrico Marconi i wzorował go na warszawskim dworcu Wiedeńskim. W latach 70-tych XX wieku wyburzono fragment założenia, które w niezmienionym kształcie przetrwało do tego okresu, a mieściło w sobie salę gimnastyczną. Obok dworca kościółek kolejowy.
Kościół katedralny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w latach 1893-1906 w stylu neoromańskim. W latach 1904-1906 we wnętrzu świątyni powstały freski ilustrujące historię Polski, autorstwa Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembło.
Kościół p.w. św. Joachima w dzielnicy Zagórze powstał w 1848 roku w stylu neogotyckim. W latach 1893-1908 został rozbudowany, a starsza część (otynkowana) od tego momentu służy jako kruchta. Taka rozbudowa była podyktowana zakazem władz carskich na budowę nowej, większej świątyni. Wewnątrz neogotyckie wyposażenie z okresu budowy kościoła.
Neobarokowy pałac Dietla z końca XIX wieku jest jednym z piękniejszych przykładów siedziby przemysłowca w skali kraju. Obok rezydencji w 1900 roku powstał park z oranżerią, a także osiedle patronackie dla robotników przędzalni Henryka Dietla. We wnętrzach zachowało się częściowo dawne wyposażenie. Obecnie obiekt jest remontowany przez prywatnego właściciela.
Pałac Mieroszewskich powstał w XIX wieku, a projektantem był Franciszek Maria Lanci. Obecnie mieści Pracownie Konserwacji Zabytków.
Pałac Schoena przy ul. 1 maja wybudowany w stylu eklektycznym pod koniec XIX wieku. Budowę ukończono w 1903 roku, a już w 1923 roku stał się siedzibą sądu. Tą funkcję pełni do dzisiaj.
Pałac Schoena wybudowany w 1885 roku w stylu neobarkowym. Niestety, nie zachowało się do dzisiaj jego pierwotne wyposażenie. Obecnie mieści się w nim muzeum miejskie. Wokół park krajobrazowy w którym stoi pałac Wilhelma. wybudowany w 1900 roku. Pełnił on funkcję pomocniczą w stosunku do głównej rezydencji. Spłonął w 2010 roku i dzisiaj jest odbudowywany.
Zamek Sielecki był wzmiankowany już w XV wieku. Około roku 1620 powstała ufortyfikowana i otoczona fosą budowla czteroskrzydłowa z wewnętrznym dziedzińcem. Przebudowany w 1814 roku. Spłonął w 1824 roku i został odbodowany. Kolejne przebudowy niemal kompletnie zatarły jego pierwotny charakter. W 1998 roku rozpoczęto prace remontowe, mające na celu przywrócenie budowli dawnego wyglądu. Dzisiaj mieści się w nim winiarnia i centrum sztuki. Jest to na pewno najgorzej położony zamek w Polsce. Wciśnięty między basen, ogromne lodowisko i dziesięciopiętrowe bloki z wielkiej płyty, które są dla niego surrealistyczną dekoracją.
Cerkiew powstała w latach 1888-1889 ze składek sosnowieckich przemysłowców chcących w ten sposób zyskać przychylność zaborcy. Tradycyjna bryła zewnętrzna z klasycystycznym wystrojem wnętrza i ikonostasem z XIX wieku. Jest jedną z dwóch świątyń prawosławnych na terenie Śląska.
Zespół cmentarzy założonych w 1894 roku w skład którego wchodzą: rzymskokatolicki, ewangelicki, prawosławny i żydowski. Na ich terenie zachowały się cenne zabytki sztuki sepulkralnej z okazałym mauzoleum Dietlów z 1912 roku na czele.
Kościół katedralny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny wybudowany w latach 1893-1906 w stylu neoromańskim. W latach 1904-1906 we wnętrzu świątyni powstały freski ilustrujące historię Polski, autorstwa Włodzimierza Tetmajera i Henryka Uziembło.
Kościół p.w. św. Joachima w dzielnicy Zagórze powstał w 1848 roku w stylu neogotyckim. W latach 1893-1908 został rozbudowany, a starsza część (otynkowana) od tego momentu służy jako kruchta. Taka rozbudowa była podyktowana zakazem władz carskich na budowę nowej, większej świątyni. Wewnątrz neogotyckie wyposażenie z okresu budowy kościoła.
Neobarokowy pałac Dietla z końca XIX wieku jest jednym z piękniejszych przykładów siedziby przemysłowca w skali kraju. Obok rezydencji w 1900 roku powstał park z oranżerią, a także osiedle patronackie dla robotników przędzalni Henryka Dietla. We wnętrzach zachowało się częściowo dawne wyposażenie. Obecnie obiekt jest remontowany przez prywatnego właściciela.
Pałac Mieroszewskich powstał w XIX wieku, a projektantem był Franciszek Maria Lanci. Obecnie mieści Pracownie Konserwacji Zabytków.
Pałac Schoena przy ul. 1 maja wybudowany w stylu eklektycznym pod koniec XIX wieku. Budowę ukończono w 1903 roku, a już w 1923 roku stał się siedzibą sądu. Tą funkcję pełni do dzisiaj.
Pałac Schoena wybudowany w 1885 roku w stylu neobarkowym. Niestety, nie zachowało się do dzisiaj jego pierwotne wyposażenie. Obecnie mieści się w nim muzeum miejskie. Wokół park krajobrazowy w którym stoi pałac Wilhelma. wybudowany w 1900 roku. Pełnił on funkcję pomocniczą w stosunku do głównej rezydencji. Spłonął w 2010 roku i dzisiaj jest odbudowywany.
Zamek Sielecki był wzmiankowany już w XV wieku. Około roku 1620 powstała ufortyfikowana i otoczona fosą budowla czteroskrzydłowa z wewnętrznym dziedzińcem. Przebudowany w 1814 roku. Spłonął w 1824 roku i został odbodowany. Kolejne przebudowy niemal kompletnie zatarły jego pierwotny charakter. W 1998 roku rozpoczęto prace remontowe, mające na celu przywrócenie budowli dawnego wyglądu. Dzisiaj mieści się w nim winiarnia i centrum sztuki. Jest to na pewno najgorzej położony zamek w Polsce. Wciśnięty między basen, ogromne lodowisko i dziesięciopiętrowe bloki z wielkiej płyty, które są dla niego surrealistyczną dekoracją.
Cerkiew powstała w latach 1888-1889 ze składek sosnowieckich przemysłowców chcących w ten sposób zyskać przychylność zaborcy. Tradycyjna bryła zewnętrzna z klasycystycznym wystrojem wnętrza i ikonostasem z XIX wieku. Jest jedną z dwóch świątyń prawosławnych na terenie Śląska.
Zespół cmentarzy założonych w 1894 roku w skład którego wchodzą: rzymskokatolicki, ewangelicki, prawosławny i żydowski. Na ich terenie zachowały się cenne zabytki sztuki sepulkralnej z okazałym mauzoleum Dietlów z 1912 roku na czele.
