Szprotawa
Kościół p.w. św. Wniebowzięcia NMP wzmiankowany w 1260 roku jako budowla kamienno-drewniana. Rozbudowany w XV wieku w stylu gotyckim. Od XIV wieku do 1811 roku świątynią opiekowały się siostry Magdalenki. Był wielokrotnie rozbudowywany i upiększany. W 1672 i 1702 roku roku kościół spłonął i był odbudowywany. W 1810 roku zlikwidowano otaczający go cmentarz. Na ścianie północnej zachowała się płyta nagrobna Bartłomieja z Wierzbna uważana za najstarszą na terenie Dolnego Śląska.
W XIII wieku stał w Szprotawie zamek w którym rezydował Jan II Żagański. Założony na owalu i otoczony fosą był rozbudowywany w XVI wieku. Zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej i pożaru w 1642 roku zostaje zamieniony na browar, a w latach 1745-1747 wybudowano w jego miejscu kościół ewangelicki. Był przebudowywany w latach 1821-1822 w stylu klasycystycznym i zrujnowany w latach 60-tych XX wieku. W murach kościoła zachowały się spore fragmenty dawnego zamku.
Zachowały się duże fragmenty murów obronnych z XIV wieku z Bramą Żagańską w której mieści się dzisiaj muzeum regionalne oraz Basztą Zachodnią.
W rynku imponujący ratusz z dwiema wieżami: renesansową z lat 1583-1586 i barokową z lat 1604-1627. Był rozbudowywany w latach 1730-1732 i w XIX wieku. Miasto znacznie ucierpiało podczas II wojny światowej, co widać do dzisiaj. Zachowały się nieliczne kamienice z XVIII-XIX wieku.
W XIII wieku stał w Szprotawie zamek w którym rezydował Jan II Żagański. Założony na owalu i otoczony fosą był rozbudowywany w XVI wieku. Zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej i pożaru w 1642 roku zostaje zamieniony na browar, a w latach 1745-1747 wybudowano w jego miejscu kościół ewangelicki. Był przebudowywany w latach 1821-1822 w stylu klasycystycznym i zrujnowany w latach 60-tych XX wieku. W murach kościoła zachowały się spore fragmenty dawnego zamku.
Zachowały się duże fragmenty murów obronnych z XIV wieku z Bramą Żagańską w której mieści się dzisiaj muzeum regionalne oraz Basztą Zachodnią.
W rynku imponujący ratusz z dwiema wieżami: renesansową z lat 1583-1586 i barokową z lat 1604-1627. Był rozbudowywany w latach 1730-1732 i w XIX wieku. Miasto znacznie ucierpiało podczas II wojny światowej, co widać do dzisiaj. Zachowały się nieliczne kamienice z XVIII-XIX wieku.
