Ząbkowice Śląskie
Kościół Parafialny św. Anny powstał w 1413 roku w miejscu wcześniejszego. Spłonął w 1428 roku i został odbudowany i powiększony w 1453 roku. W latach 1547-66 otrzymał nowe sklepienia. Zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej, jeszcze w XIX wieku rozbudowany. Wewnątrz bogaty wystrój.
Krzywa Wieża pełniła rolę dzwonnicy, a geneza jej budowy sięga 1290 roku kiedy prawdopodobnie służyła jako baszta w murach miejskich. Nieznany jest dokładnie moment jej przechylenia się, ale przyjęte jest, że stało się to w 1590 roku w wyniku lokalnego trzęsienia ziemi. W 1858 roku wieża spłonęła, a po odbudowie została zwieńczona neorenesansową attyką. Baszta ma 32 metry wysokości i odchylenie od pionu w granicach 2 metrów !
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego zbudowany w latach 1395-1402 jako świątynia klasztoru dominikanów. Wielokrotnie niszczony i odbudowywany zatracił swoje cechy stylowe i wyposażenie.
Kościół Świętego Mikołaja zbudowany jako kaplica cmentarna w 1728 roku i przebudowany w 1857 roku.
Cerkiew prawosławna św. Jerzego służyła dawniej jako kościół szpitalny zakonu bożogrobców. Szpital powstał w 1319 roku, wielokrotnie niszczony ze względu na swoje położenie poza murami miejskimi. Dzisiejszą postać zyskał w 1720 roku i po przebudowie w XIX wieku. Zniszczony w latach sześćdziesiątych i kuriozalnie odbudowany, tylko w połowie !
Ruina kościoła dawnego zespołu charytatywnego z początku XX wieku.
Zamek ufundowany w 1300 roku został zniszczony w 1468 roku. Książe Karol Podiebradowicz wznosi nową, okazałą, renesansową rezydencję w latach 1524-32. Zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej, służył jeszcze przez jakiś czas jako siedziba starostów, ale w 1728 roku został ostatecznie opuszczony. Jeszcze przed drugą wojną istniało w nim schronisko i małe muzeum jednak w 1946 roku spłonął i dzisiaj pozostaje jedynie rozległą ruiną.
Mury miejskie wzniesione w XV wieku przetrwały w znacznej części do dzisiaj, a w miejscu fosy stworzono miejskie planty.
Ratusz stojący dzisiaj na ząbkowickim rynku powstał w latach 1862-64. Jednak tradycja miejsca sięga średniowiecza kiedy była tu pierwsza siedziba władz miejskich, wielokrotnie niszczony został ostatecznie zbudowany od nowa, a ze starego budynku zachowały się jedynie piwnice. Wewnątrz bogaty dziewiętnastowieczny wystrój.
Zachowane kamienice miejskie, których rodowód sięga średniowiecza, w większości przebudowywane w XIX wieku. Najwspanialszym okazem jest dwór miejski Sigmunda Kauffunga z 1560 roku, a także barokowy dwór opatów henrykowskich.
W dzielnicy Sadlno piękny barokowy kościół parafialny św. Jadwigi w miejscu wcześniejszego gotyckiego. Powstał w latach 1754-50, zachował bogate wyposażenie wnętrza.
Krzywa Wieża pełniła rolę dzwonnicy, a geneza jej budowy sięga 1290 roku kiedy prawdopodobnie służyła jako baszta w murach miejskich. Nieznany jest dokładnie moment jej przechylenia się, ale przyjęte jest, że stało się to w 1590 roku w wyniku lokalnego trzęsienia ziemi. W 1858 roku wieża spłonęła, a po odbudowie została zwieńczona neorenesansową attyką. Baszta ma 32 metry wysokości i odchylenie od pionu w granicach 2 metrów !
Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego zbudowany w latach 1395-1402 jako świątynia klasztoru dominikanów. Wielokrotnie niszczony i odbudowywany zatracił swoje cechy stylowe i wyposażenie.
Kościół Świętego Mikołaja zbudowany jako kaplica cmentarna w 1728 roku i przebudowany w 1857 roku.
Cerkiew prawosławna św. Jerzego służyła dawniej jako kościół szpitalny zakonu bożogrobców. Szpital powstał w 1319 roku, wielokrotnie niszczony ze względu na swoje położenie poza murami miejskimi. Dzisiejszą postać zyskał w 1720 roku i po przebudowie w XIX wieku. Zniszczony w latach sześćdziesiątych i kuriozalnie odbudowany, tylko w połowie !
Ruina kościoła dawnego zespołu charytatywnego z początku XX wieku.
Zamek ufundowany w 1300 roku został zniszczony w 1468 roku. Książe Karol Podiebradowicz wznosi nową, okazałą, renesansową rezydencję w latach 1524-32. Zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej, służył jeszcze przez jakiś czas jako siedziba starostów, ale w 1728 roku został ostatecznie opuszczony. Jeszcze przed drugą wojną istniało w nim schronisko i małe muzeum jednak w 1946 roku spłonął i dzisiaj pozostaje jedynie rozległą ruiną.
Mury miejskie wzniesione w XV wieku przetrwały w znacznej części do dzisiaj, a w miejscu fosy stworzono miejskie planty.
Ratusz stojący dzisiaj na ząbkowickim rynku powstał w latach 1862-64. Jednak tradycja miejsca sięga średniowiecza kiedy była tu pierwsza siedziba władz miejskich, wielokrotnie niszczony został ostatecznie zbudowany od nowa, a ze starego budynku zachowały się jedynie piwnice. Wewnątrz bogaty dziewiętnastowieczny wystrój.
Zachowane kamienice miejskie, których rodowód sięga średniowiecza, w większości przebudowywane w XIX wieku. Najwspanialszym okazem jest dwór miejski Sigmunda Kauffunga z 1560 roku, a także barokowy dwór opatów henrykowskich.
W dzielnicy Sadlno piękny barokowy kościół parafialny św. Jadwigi w miejscu wcześniejszego gotyckiego. Powstał w latach 1754-50, zachował bogate wyposażenie wnętrza.
